Akrep ile Yelkovan

-
neydi telaşı bu göçebe kalbimin
uçurum kenarında ayağım kayar gibi başımı döndüren neydi
ruhumdan yükselirken aklıma düşüveren
bu üzerimdeki güçlü tesir neydi

kimdi bu yüreğimdeki devrimci eyleme katılan çocuk
ellerimi göğe uzattığımda parmak uçlarımdan öpen kimdi
ve leylekler süzülürken semada
tutup ruhumu gezintiye çıkaran kimdi

nasıldı hatırlamak şimdi hiçlikle kesişen bir yolu
umudunu o sapa yolda bırakmak nasıldı
onca yol yağmurda ıslanırken
şemsiyeyi elinde taşımak nasıldı

nedendi bu denli an'a takılı kalmışlığın
geçen zamanı tek tek çıkarıp duvarına asman nedendi
gece uzarken gökyüzünde salınarak
topladığın an'ları kutup yıldızın yapman nedendi

ve neydi elinde kalan şimdi
kısacık yolu içinde kilometrelerce uzatan kimdi
nasıldı uçurumdan atlar gibi rüyadan uyanmak
duyarken akreple yelkovanın çarpışma sesini
buydu belki de tek nedeni
durmuş zamanın artık kovalanmayan çocuk hisleri

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Başka Âlem

-
Resim
Ah Muhsin Ünlü nasıl dökülmüş dudaklarından onu sevince güneş açtığı ve bilmediği âlemin O başına kondurduğun “ah” nidasını bu cümleden sonra duyar gibiyim Aşkıyla dünyanın eksenini kaydıran Savcı Esra için de    döşemeliyim bir mısra ve hediye etmeliyim o ekseni kaydırıp 12 cm yerinden oynatanlara  Ve tam şuan gitmeliyim 1970’lere Kadir İnanır’ın Türkan Şoray’ın saçının kenarına iliştirdiği gül olmalıyım  Kara gözlüm diye seslenmeli ama ben ela ela bakmalıyım Şimdi eskitmeliyim prangaları hasretinden  Gün ağarmadan,çok bekletmeden hemen bir devrim başlatmalıyım ama tam kalbinde Belki bir an Tahir olmalıyım, belki de Zühre Hatta sevdam yüzünden ölmeliyim belki.   Ayıp değil nasılsa Nazım öyle dememiş miydi? Sonra ne tütünsüz ne de uykusuz kalsam terketmez zaten sevdan beni.                                                                                                                    
Devamı

Kırmızı Rugan Ayakkabılar

-
  En sevdiğin ayakkabın vurur da ayağını giymekten vazgeçemezsin ya, hatta yara bandı yapıştırırsın ama onun üzerinden bile acır canın ama yine de en sevdiğindir o, başka ayakkabı giyince hissedemediğin o acıyı bile özlersin. Kıyafetlerime uymuyor diye kandırırsın kendini,bahaneler bulursun kendine onları giyebilmek için. Oysa besbelli acıyordur canın ve yeni bir ayakkabıya ihtiyacın vardır. Ama sen zannedersin ki hiç bir ayakkabı bir daha ayağında o kadar güzel durmayacak ve seni o kadar mutlu etmeyecek. Belki özel birinden bir hediyedir sana yahut hatırası vardır onu giydiğinde yaşadıkların ile. Ya da bir sebebi bile yoktur sevmek için o ayakkabılarını. Bildiğimiz kırmızı rugan ayakkabılardır işte her yerde bulursun bir gidip baksan. Ne rengi ne ruganlığı aynı olmayacak gibi geliyordur sana. Sanki bir daha dünyada o ayakkabının aynısından hiç üretilmeyecek gibi,bir tek sana özelmiş gibi geliyordur. Halbuki bir çıkıp baksan çarşıda onlarca daha güzel, daha kaliteli,canını acıtmayac
Devamı